Wanneer we ons afvragen wat de waarde en de betekenis van een kunstwerk is, dan spelen wetenschappelijk onderzoek, de historische context en de waardering door het publiek een belangrijke rol. Maar wat zijn onze criteria en maatstaven voor werken die iets kopiëren waarvan het “origineel” door iemand anders is gemaakt? In de tentoonstelling zijn gipsafgietsels, kopieën van schilderijen, grafische werken en architectuurmodellen uit de 19de eeuw te zien die verschillende visies op deze kwestie mogelijk maken.
 Aan de hand van voorbeelden, zoals de meer dan levensgrote gipsafgietsels van de Venus van Milo, de Torso Belvédère en Louis Castelli’s monumentale kopie van het schilderij de Sixtijnse Madonna van Rafaël, onderzoekt de tentoonstelling het volgende: In hoeverre zetten de reproducties van een werk ons ertoe aan om waarden als originaliteit, herkomst en auteurschap te heroverwegen? Blijkt de betekenis van een werk niet juist door gevarieerde reeksen herhalingen? Speelt het bij de eerste ontmoeting tussen werk en toeschouwer eigenlijk een rol of het om een origineel of een kopie gaat?

De belangrijkste bruikleengever is het Lindenau-Museum Altenburg. De door Bernhard August von Lindenau samengestelde collecties van dit museum zijn een indrukwekkend voorbeeld van de manier waarop originelen, kopieën, afgietsels en modellen samen werden gepresenteerd.

Afbeelding: Torso van Belvedère aangevuld tot peinzende Ajax, © Staatliche Antikensammlungen en Glyptothek, München, vormgeving: Carmen Strzelecki, Keulen