Een klant lijkt zojuist de in oorspronkelijke staat bewaard gebleven stoffen- en modewinkel van vrijvrouw Amalie von Gemmingen te zijn binnengestapt. Waarschijnlijk heeft ze eerst de bel geluid om haar bezoek aan te kondigen. Nu staat ze voor een overdadige selectie hoeden, stoffen, linten, kant, fournituren, handwerkbenodigdheden en nog veel meer, uitgestald op de grote toonbank en opgeborgen op planken en in kasten. Een verkoopster staat klaar om de wensen van de klant te vervullen en de waren te laten keuren. De winkel, een poppenhuis uit het eerste kwart van de 19de eeuw, stamt uit een tijd voordat de confectie aan haar triomftocht begon, een tijd waarin kleding – afhankelijk van de financiële middelen – door kleermakers of huisvrouwen op maat gemaakt, vaak gerepareerd en doorgegeven werd. Misschien is er een spectaculaire aanleiding voor een nieuwe japon? Historische poppenhuizen zoals deze zijn een speelse uitnodiging om met verhalen of een inkijkje in een situatie uit het verleden terug te reizen naar een lang vervlogen tijdperk.