Antoon van Dyck wordt beschouwd als de belangrijkste portrettist van Europa. Deze reputatie vestigde hij vooral door de publicatie van prenten. Zijn belangrijkste werk is dan ook het boek dat bekend staat als “Iconographie” met een hele reeks portretten van de beroemdste gekroonde hoofden, legeraanvoerders, geleerden en kunstenaars van die tijd. De prenten werden gemaakt in de eerste jaren na Van Dycks terugkeer uit Italië naar Vlaanderen in 1627. Een eerste uitgave van de “Iconographie” verscheen in 1632, maar daarvan is geen enkel exemplaar bewaard gebleven. Van Dyck zelf etste enkele van de prenten, waaronder een onvoltooid zelfportret. De kopergraveur Jacob Neefs gebruikte dit als frontispice voor de vroegste bewaard gebleven editie, uitgegeven door Gillis Hendricx in 1645. Neefs transformeerde Van Dycks hoofd tot de grafische voorstelling van een plastische marmeren buste. Deze staat op een sokkel die wordt geflankeerd door Mercurius en Minerva. Hij voorzag de sokkel van de titel van de uitgave. Het getal 5 van het jaar 1645 is ooit met pen en bruine inkt veranderd in een 6, maar later weer verwijderd.