AUDIO
Mary Beth Edelson
In de jaren zeventig begon Mary Beth Edelson werk te maken met haar eigen lichaam – net als veel andere kunstenaressen van haar generatie, maar met een heel eigen handschrift. Ze fotografeerde zichzelf in expressieve poses, meestal naakt en in de openlucht. Deze foto’s bewerkte ze vervolgens met verf, tekeningen en collage-elementen.
In de tentoonstelling ziet u verschillende van deze werken, die spelen met rolpatronen en door de media bepaalde beelden. Een daarvan is Sheela’s Secret Weapon, waarin Edelson een combinatie vormt met de figuur Sheela-na-gig – een Keltische sagefiguur die wordt afgebeeld met een open vulva. In Sophia of Wisdom vervangt Edelson haar hoofd door een roos en omringt ze zich met antieke borstbeelden. Op andere foto’s verandert ze in een bidsprinkhaan op hoge hakken, een eenogig monster met lange wimpers en tentakels of een technoïde wezen met een televisie en antennes op haar hoofd.
Daarnaast hangen wandcollages met motieven die worden geassocieerd met vrouwelijke kracht: godinnen, dierenfiguren, maskers, lichaamsfragmenten, hybride wezens. Als u goed kijkt, ziet u zelfs andere kunstenaars uit deze tentoonstelling: Zo kunt u het portret van Ana Mendieta ontdekken in een van de collage-elementen.
Edelson stelt bekende beelden op een nieuwe manier samen en creëert zo alternatieve voorstellingen van vrouwelijkheid. Haar werken tonen het lichaam niet als object, maar als instrument. Ze gebruikt het om toeschrijvingen ter discussie te stellen, beelden te herinterpreteren en nieuwe verhalen te ontwikkelen. Daarbij gaat het niet om eenduidigheid, maar om meerduidigheid – om de mogelijkheid ons andere werkelijkheden voor te stellen.
In de tentoonstelling ziet u verschillende van deze werken, die spelen met rolpatronen en door de media bepaalde beelden. Een daarvan is Sheela’s Secret Weapon, waarin Edelson een combinatie vormt met de figuur Sheela-na-gig – een Keltische sagefiguur die wordt afgebeeld met een open vulva. In Sophia of Wisdom vervangt Edelson haar hoofd door een roos en omringt ze zich met antieke borstbeelden. Op andere foto’s verandert ze in een bidsprinkhaan op hoge hakken, een eenogig monster met lange wimpers en tentakels of een technoïde wezen met een televisie en antennes op haar hoofd.
Daarnaast hangen wandcollages met motieven die worden geassocieerd met vrouwelijke kracht: godinnen, dierenfiguren, maskers, lichaamsfragmenten, hybride wezens. Als u goed kijkt, ziet u zelfs andere kunstenaars uit deze tentoonstelling: Zo kunt u het portret van Ana Mendieta ontdekken in een van de collage-elementen.
Edelson stelt bekende beelden op een nieuwe manier samen en creëert zo alternatieve voorstellingen van vrouwelijkheid. Haar werken tonen het lichaam niet als object, maar als instrument. Ze gebruikt het om toeschrijvingen ter discussie te stellen, beelden te herinterpreteren en nieuwe verhalen te ontwikkelen. Daarbij gaat het niet om eenduidigheid, maar om meerduidigheid – om de mogelijkheid ons andere werkelijkheden voor te stellen.