De Haarlemse schilder Adriaen van Ostade (1610-1685) leerde zijn vak in de jaren 20 van de 17de eeuw bij Frans Hals (1582/84-1666), een van de beroemdste portretschilders van de Nederlanden. Ondanks deze opleiding specialiseerde Van Ostade zich in genrestukken. Met zijn schilderijen, tekeningen en prenten wordt hij tegenwoordig beschouwd als een toonaangevend kunstenaar op het gebied van 17de-eeuwse voorstellingen van het dagelijks leven. Hij laat de toeschouwer delen in het leven van de plattelandsbevolking en geeft intieme inkijkjes in woonsituaties en het familieleven. Hij toont status en levenswijze, mode en meubilair, maar ook gewoonten en tradities bij bijeenkomsten in de openlucht of in herbergen. Zo ook op het schilderij met de vijf figuren die zich hebben verzameld rond een centrale, warmte verspreidende open haard: tijdens het roken van hun pijp zijn de vier mannen en de herbergierster met elkaar aan het keuvelen. De enige opvallende decoratie is een porseleinen bord op de schoorsteenmantel. Veel belangrijker lijken de kazen die hoog onder de balken zijn opgeslagen – ver weg van muizen en ander ongedierte. Maar wat zit er eigenlijk in de rieten mand?